کمتر اسیری را می‌توان پیدا کرد که امروز از بیماری اضطراب رنج نبرد و اعمال این فشارها برای ایجاد بیماری‌های روحی بر روی اسرای ایرانی یک برنامه حساب شده بود.

آزاده دوران دفاع مقدس گفت: کمتر اسیری را می‌توان پیدا کرد که امروز از بیماری اضطراب رنج نبرد و اعمال این فشارها برای ایجاد بیماری‌های روحی برروی اسرای ایرانی یک برنامه حساب شده بود.
 
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی پیام آزادگان، علی خاجی پزشک، پژوهشگر و آزاده دفاع مقدس که چندسالی است پژوهش‌هایی را در خصوص وضعیت سلامت آزادگان و بیماری‌های رایج اسرای ایرانی در زمان اسارت در اردوگاه‌های عراق انجام داده است، اظهار داشت: به جز تبعات جراحات جنگی و مجروحیت‌ها، بیماری‌های پوستی، شایع‌ترین بیماری‌های دوران اسارت بود.
 
* عدم وجود سرویس بهداشتی و حمام موجب شیوع بیماری‌های پوستی می‌شد
 
وی افزود: وجود بیماری‌های پوستی عمدتاً به دلیل عدم وجود حمام و سرویس بهداشتی‌های مطلوب و عدم وجود بهداشت عمومی در محیط اردوگاه‌ها بود. بیماری‌های پوستی مانند شپش غالباً در همان سال اول ورود به اردوگاه، گریبان اسرای ایرانی بود و کمتر اسیری را می‌توان یافت که به بیماری شپش مبتلا نشده باشد.
 
این ایثارگر پژوهشگر افزود: عراقی‌ها برنامه خود را به نحوی تنظیم کرده بودند که در سال اول اسارت میزان غذایی که به اسرا می‌دادند بسیار کم بود و این کمبود غذا باعث کاهش وزن شدید و همچنین تحلیل قوای جسمانی می‌شد؛ عوارض این ناهنجاری‌های جسمی معمولاً در دراز مدت است و در روزهای اسارت خود را نشان نمی‌داد.
 
*کمتر اسیری امروز از بیماری اضطراب رنج می‌برد
 
وی مشکلات جسمی پیش آمده بعد از ضرب‌وشتم آزاگان را از دیگر مسائل مهم اسارت دانست و اظهار داشت: دوران اسارت مشکلات روانی بسیاری را برای آزادگان میهنمان ایجاد کرد و این مسئله جزو برنامه‌های بعثی‌ها بود و به نظر من آنها در این زمینه موفق بوده‌اند.
 
خاجی وجود اضطراب را در اسرای ایرانی اثر جنگ روانی در اردوگاه‌های عراق دانست و خاطرنشان کرد: کمتر اسیری را می‌توان پیدا کرد که امروز از بیماری اضطراب رنج نبرد و اعمال این فشارها برای ایجاد بیماری‌های روحی برروی اسرای ایرانی یک برنامه حساب شده بود.
 
این آزاده دوران دفاع مقدس ادامه داد: بیماری‌های دستگاه گوارش از دیگر امراض شایع اسارت بود، در این زمینه می‌توان نقش مسئولین اردوگاه‌های عراق را در این زمینه پر رنگ دانست، برای مثال ریختن پور لباسشویی در غذای بچه‌ها، به خصوص بچه‌هایی که در اردوگاه مفقودین اسیر بودند؛ ایجاد عوارض شدید گوارشی از جمله اقدامات ضدانسانی آنها بود که تعداد زیادی از بچه‌های آزاده کشورمان بر اثر اسهال خونی و کمبود آب بدن به شهادت رسیدند.
 
*برای کوچکترین دندان درد، دندان اسرا را می‌کشیدند
 
وی خاطرنشان کرد: رسیدگی عراقی‌ها به وضعیت جسمانی اسرای ایرانی نامطلوب بود، و تنها هدف آنها حفظ اسیر برای تبادل اسرای ایرانی با عراقی بود تا بتوانند اسرای خود را آزاد کنند و توجهی به وضعیت سلامت اسرا نداشتند و حتی در زمان بیماری اسرا، داروی کافی به اندازه‌ای که منجر به درمان مریض شود، نمی‌دادند.
 
خاجی تصریح کرد: اسرای ایرانی را برای مداوای دندان بسیار کم از اردوگاه خارج می‌کردند، چرا که در اردوگاه‌ها ابزار دندان پزشکی وجود نداشت، در بعضی از اردوگاه در سال‌های اول اسارت حتی مسواک و خمیر دندان وجود نداشته است و تنها مداوای یعثی‌ها برای مداوای دندان درد اسرا، کشیدن دندان آنها بود.
 
*بیماری‌های قلبی و عروقی گریبانگیر آزادگان در دوران کهولت سن
 
آزاده خاجی در خصوص بیماری‌های دوران کهولت آزادگان گفت: اسرا بعد از پایان دوره اسارت و زمانی‌که به جامعه باز می‌گردند مانند مردم عادی زندگی می‌کنند اما در زمان کهولت سن، به دلیل ناهنجاری‌ها و مشکلات دوران اسارت دچار بیماری‌های قلبی و عروقی می‌شوند.
 
وی ادامه داد: استرس فراوان، شرایط بد زندگی و تغذیه نامناسب در زمان اسارت از جمله مسائلی هستند که باعث ایجاد عوارض قلبی و عروقی شده و مبتلا شدن به حمله قلبی را افزایش می‌دهد.
 
خاجی با ابراز تأسف از عدم ایجاد سیستم پایش سلامت در بین آزادگان گفت: متولیان امر بعد از گذشت بیست سال از پایان اسارت آزادگان قدیمی در جهت چکاپ و پایش سلامتی آزادگان قدمی برنداشته‌اند و جا دارد در این راستا گامی جدی برداشته شود.
 
*پایش سلامت نیاز جدی آزادگان است
 
وی افزود: مفاصل اسرا به دلیل عدم وجود اطاق‌های نورگیر در اسارت، قلب آنها به دلیل استرس و اضطراب، دستگاه گوارش آنها به دلیل نوع غذای نامطلوب دوران اسارت به شدت در معرض آسیب قرار دارد؛ همچنین سیلی زدن یکی از عادت‌های زشت بعثی‌ها بود که به این خاطر پرده گوش بسیاری از اسرای ایرانی دچار آسیب شده است، از این رو نیاز واقعی به وجود سیستم پایش سلامت آزادگان احساس می‌شود.
 
این پژوهشگر در پایان با اشاره به گزارشی که از صلیب سرخ جهانی در خصوص اسرای ایرانی منتشر شده است، اظهار داشت: گزارش رسمی از تعداد شهدای ایرانی در اردوگاه‌های عراق وجود دارد که البته ما معتقدیم آمار واقعی ازاین تعداد بیشتر است، آمار رسمی که توسط صلیب سرخ جهانی و مسئولین بهداری‌های عراق منتشر شده است، تعداد 574 شهید است.
 
*مشخص نبودن وضعیت 47 اسیر نقطه ضعف بزرگ صلیب سرخ
 
وی ادامه داد: از این تعداد 10 نفر به دلیل اینکه اطلاعات کاملی از آنها در دست نبوده از مطالعه حذف شده‌اند؛ ‌اما از 564 نفر باقی مانده که در طی این ده سال به شهادت رسیدند، تعداد 23 نفر نیروی ارتش، 57 نفر سپاه، 194 نفر نیروهای بسیجی و نیروهای جهادی و 35 نفر هم غیرنظامی بوده‌اند و 47 نفر از آنها هم وضعیت مشخصی نداشتند و این نقطه ضعف بزرگی برای بعثی‌ها و صلیب سرخ است.
 
به گفته خاجی، 15،6 درصد بر اثر بیماری‌های عفونی و 15،4 بر اثر آسیب‌ها به شهادت رسیدند، درصد کمی از علت مرگ را نیز نارسایی کلیه و قلب، کهولت سن، سرطان و خستگی شدید به خود اختصاص داده است.